Pročitao/la sam u neobjavljenom pismu Coomaraswamyja da je “Jili imao viziju u kojoj je Platon ispunjavao svaki prostor svjetlošću” i da je Majstor Eckhart nazivao Platona “velikim svećenikom”. To možda neće odgovarati S-u, koji uporno istrajava u svojem potpuno apsurdnom antiplatonizmu u svom novom članku; to je zaista iskrivljavanje inteligencije. Ne sjećam se gdje sam pročitao/la da su neki sufi, možda i Rumi, nazivali Platona “Sayyidna Aflatun” i da se njegov grob – blizu Konye, ako se ne varam – poštuje među određenim fuqarā’. Coomaraswamy također napominje: “Platon je odobravao fiksne tipove egipatskih bogova, ali je odbacivao (grčke) slikare i kipare koji su stvarali sličnosti ili radili prema vlastitom maštanju.” Ovo je veoma značajno.
U svojoj mladosti sam negdje pročitao/la da su Grci nazivali Platona “božanskim” i čak su mu pripisivali devičansko rođenje; ovaj drugi fakt možda ima samo simboličko značenje. Bilo kako bilo, ako bi me neko pitao da biram između “čisto ljudske” ili “čisto prirodne” mudrosti Platona i “natprirodne” mudrosti antiplatonističkih teologa – imam na umu one koji ponižavaju Platona i Plotina dok svojoj teologiji priznaju pravo na svetu apsurdnost – bez oklijevanja bih izabrao platonizam, logiku koja me uopšte ne muči; jer metafizika nije istinita jer je logična, već je logična jer je istinita. Nepotrebno je dodati da Evanđelja nisu intrinzično odgovorna za zloupotrebe na koje sam upravo uputio/la; “mudrost svijeta” ili “mudrost prema tijelu” je racionalizam koji teži svjetovnosti, a ne intelektualnost koja teži Apsolutu; to dokazuje kršćanska gnoza. Umiriteljna okolnost za teologe je ta da su bhakte – govorim o doktrini – kao i egzoteristi.
(Izvor o životu i učenjima Frithjofa Schuona / Izvod iz pisma Frithjofa Schuona od 31. jula 1975. godine)